Uriah Heep - 25 czerwca 2006 r - Dni Lubina

[Acrid]

Uriah Heep

Podczas swojej wspaniałej, prawie 30-letniej kariery zespół URIAH HEEP był kojarzony z najlepszą jakością. Co prawda historia zespołu była kształtowana przez liczne zmiany personalne, lecz niezależnie od tego kto grał, co do wizji muzyki wszyscy członkowie się zgadzali. Ta wizja uczyniła z URIAH HEEP najważniejszą i najbardziej wpływową formację hardrock’ową, Która kiedykolwiek wyszła spod flagi Wielkiej Brytani.

Kolebką zespołu była formacja SPICE, którą stworzył wokalista David Byron i gitarzysta Mick Box. Została ona uzupełniona osobą klawiszowca – Ken Hensley, basisty – Paul Newton oraz perkusisty – Alex Napier i w roku 1970 przyjęła nazwę URIAH HEEP, zresztą na cześć bohatera powieści pióra Chals’a Dickens’a. W tymże roku pojawił sie na rynku ich debiutancki album z wytwórni Vertigo Records – „Very Eavy, Very Humble”. Napier’a zastąpił na nim perkusista Nigel Olsson. Premiera udokumentowała przyszłą markę URIAH HEEP, która wyrażała się poprzez wspaniałe melodie, śpiew na wiele głosów i ponadczasowe piosenki takie jak „Gypsy”.

Keith Baker zastąpił w 1971 roku Olsson’a przy odważnym albumie „ Salisbury”. Zawarty na nim klasyk w akustycznym wykonaniu „Lady in black” odbił się echem w całej Europie. W szczególności w Niemczech, gdzie URIAH HEEP po dzis dzień postrzegani są jako ikona rocka.

Przed następną produkcją skład ponownie uległ zmianie. Jan Clarke na krótko zastąpił Baker’a po czym zwolnił miejsce dla Lee Karslake. Na miejscu Newton’a pojawił się najpierw Mark Clarke a następnie odpowiedzialność za bass przejął Gary Thain. Ta ekipa ( Byron, Box, Hansley, Kerslake, Thain ) jest ogólnie uznawana za pierwszy klasyczny układ URIAH HEEP.

Nie ma co się dziwić, gdyż właśnie wtedy zespół pokazał na co go stać. W 1971 r. „Look At Yourself” przez dlugi okres czasu znajdowało się na czołowych miejscach brytyjskiej listy przebojów. To był pierwszy album nowo założonej wytwórni Bronze, której sukces w sumie bazował na umiejętnościach URIAH HEEP. Zespół wspiął się do elity brytyjskich formacji hardrockowych.
„Denons And Wizards” był w 1972 r. pierwszym z pięciu najbardziej kasowych albumów, które przynajmniej w brytyjskiej liscie TOP 40 wszystkich przegoniły. Następnymi albumami były „The Magicians Birthday” (1972), Uriah Heep Live” (1973), „ Sweet Freedom” (1973), i „Wonderworld” (1974).

W 1974 r. Gary Thain uległ na scenie podczas koncertu w Dallas ciężkiemu porażeniu prądem. W czasie rekonwalescencji stał się przez nadużywanie narkotyków i alkoholu nieprzewidywalny i w lutym 1975 musiał pożegnać się z zespołem. W tragiczny sposób pożegnał się z życiem 19.03.1976 r. na skutek przedawkowana tabletek. Jego następcą został John Wetton (EX-ROXY MUSIC), który na albumie „Return To Fantasy” miał szansę pokazać, na co go stać. A stać go było na wiele – po dziś dzień album „Return To Fantasy” jest najpopularniejszą płytą URIAH HEEP w Wielkiej Brytani, gdzie zajęła ona 7 miejsce na liście LP.

W 1976 r. po niedocenionym albumie „High And Mighty” z zespołu odszedł Hansley. Jednakże, gdy po roku odszedł również Byron (zmarł 28.02.1985) Hansley wrócił do zespołu i przyprowadził ze sobą John’a Lawton’a, który został głównym wokalistą. Ponadto Trevor Bolder zmienił John;a Wettona. Niniejszym zespół URIAH HEEP zdementował wszystkie plotki o swym rozwiązaniu i odnalazł ponownie magiczny wzór, który zapewniał również komercyjny sukces.

Saga sukcesów URIAH HEEP była kontynuowana w 1977 roku przez singiel „Free Me” oraz album „Firefly”. Kolejne albumy – „Raging Silence” (1989), „Different World” (1991) oraz „Sea Of Light” (1995) – okazały się również wielkim sukcesem. Pod koniec millennium zespół ukrył się wraz z producentem Pipem Williamsem w Chipping Norton Studios mieszczących się w Oxfordshire i tam wyprodukowali album „Sonic Origami”(1998).

Ich dzieło na już od dawno znanych cnotach zespołu URIAH HEEP, a zarazem łącząc dojrzałą, ekskluzywną i dramatyczną i dramatyczną muzykę z odrobiną humoru i energii było śmiałym krokiem w nowy wiek.

Zespól od dawna nie był w tak dobrej kondycji jak teraz. Obecny skład – Box, Shaw, Kerslake, Bolder und Lanzon – gra już ze sobą od ponad 12 lat i jest w historii tego wspaniałego zespołu jego najdłuższym ucieleśnieniem. „Łączy nas nierozerwalna wieź przyjaźni. O wielu rzeczach mamy wspólne zdanie i to jest powodem tego, że tak długo już jesteśmy razem” (Mick Box).

Możemy śmiało powiedzieć, że rok 2003 był wypełniony pasmem sukcesów zespołu URIAH HEEP. Podczas wielkiej skandynawskiej trasy grali wraz z Deep Purple i przekonywali do siebie wspaniałymi koncertami.

ja pierdziele, a u mnie na dniach tyskich mezo i sistars ;x

[KubusPuchatek]

Virgin przed Uriah Heep 0_o

Chciałbym tam być, ale jak dobrze pójdzie będę już wtedy w Anglii ...