Loudness

[MaFFej]

Długo się przymierzałem żeby założyć ten topic, ale w końcu to zrobiłem (jak widać zresztą) :!: Może i nikt się nie wypowie albo ktoś go od razu zaora , ale jak mawiają "nie spróbujesz - nie przekonasz się" . Na początek dam troszkę informacji biograficzno-historycznych:

Loudness to chyba najpopularniejszy (przynajmniej kiedyś , zwłaszcza w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku ) japoński band metalowy (rockowy to może nie - X-Japan zapewne Ich wyprzedza). Grupa najczęściej kojarzona jest z tradycyjnym/staroszkolnym heavy oraz z tzw. 'metalem lat 80' (80s metal). Dziś o Loudness słyszało niewielu - co najwyżej miłośnicy gitarowych brzmień rodem z 'Kraju Kwitnącej Wiśni', ciekawscy (jak ja) czy 'staruszkowie', którzy w latach 80 słuchali metalu i nie bali się przyjąć dźwięków pochodzących zza Europy i USA. Przez 25 lat swojej działalności (19 studyjnych albumów, 7 live'ów, kilka EPek/MaxiSingli oraz oczywiście multum zwyczajnych singielków!) grupa otarła się o wiele gatunków rocka/metalu poczynając od melodyjnego heavy/speed (pierwsze 4 albumy); poprzez hard'n'heavy (na "TiTE"); h'n'h z pewnymi glamowymi naleciałościami (jak ktoś powie, że wyglądali wtedy jak cioty to się muszę zgodzić ) - muzyka przybrała bardziej 'przebojową' otoczkę zachowując przy tym jednak wysoki poziom kompozycyjny (następne 2 albumy); znowóż klasyczny heavy/hard (kolejne dwie płytki); alternatywny metal, w którym zderzało się hard/heavy/speed/thrash z pewnym rock'n'rollowo-stonerowym powiewem (kolejne dwie); piekielnie eksperymentalną wariację na temat wymienionego wcześniej stylu (następne trzy), aż po dzisiejszą formę (narazie 5 albumów), którą najkrócej określić można mianem nowoczesnego oraz alternatywnego heavy/thrash... Przez te wszystkie lata w obozie Loudness dochodziło do sporych roszad osobowych (zespół miał choćby trzech wokalistów: 'oryginalnego' Minoru Niiharę, amerykańczyka Mike'a Vescerę oraz Masakiego Yamadę z EZO), był nawet moment, że w formacji ze starego składu pozostał tylko lider Akira Takasaki (gitara).
Jak widzimy dużo się u Nich działo i wiele rzeczy grali .

Tak mniej-więcej wygląda mój loudnessowy Top3 :
1. "The Law of Devil's Land", "Disillusion" (dwa klasyczne albumy) oraz "Spiritual Canoe" (pierwszy reunijny)
2. "Loudness" (pierwszy z Yamadą), "Biosphere" (trzeci reunijny) i "Devil Soldier" (nagrany po debiucie)
3. "Thunder in the East", "The Birthday Eve" (debiut), "Hurricane Eyes"

Słucham... kto zna?

[RamzeS]

Niewiele mogę powiedzieć.Wiele lat temu miałem okazję ich usłyszec.Traktowalo się to wówczas troche jak ciekawostkę-ot,"japońce metal grają,no no"...Wielkiego wrażenia jednak na mnie to nie zrobiło...Ponieważ zaś słuch o nich w zasadzie wszelaki zaginął,to nawet byłem pewny że nie istnieją.

[MaFFej]

Wiele lat temu miałem okazję ich usłyszec.Traktowalo się to wówczas troche jak ciekawostkę-ot,"japońce metal grają,no no"...

Dokładnie tak było, to całkiem normalny odruch .

Wielkiego wrażenia jednak na mnie to nie zrobiło...

A co do tego 'braku zaciekawienia' to się nawet nie dziwię gdyż grupa zawsze podchodziła do zagadnienia metalu inaczej niż europejskie i amerykańskie grupy. Mnie początkowo muzycznie także niezbyt zainteresowali tym bardziej, że najpierw spotkałem się z Ich wydawnictwami z tzw. "atlantyckich lat" (grali wtedy ten troszke glamujący i "piosenkowy" hard/heavy), które widocznie odstają od pozostałych dokonań (chyba mimo wsyzstko "in minus").

Ponieważ zaś słuch o nich w zasadzie wszelaki zaginął,to nawet byłem pewny że nie istnieją.

Po wydaniu w 1991 r. drugiego i zarazem ostatniego albumu z Mike'm Vescerą (gość zdzierał gardło m.in. w Obsession oraz u Yngwie Malmsteen'a) grupa wyraźnie zamknęła się w Japonii i zbytnio nosa z tamtąd nie wychylała. Dopiero dzisiaj postanowili o sobie przypomnieć: ostatni album doczekał się europejskiego wydania, pozatym zawitali do USA z trasą koncertową (ostatnio grali tam... 18 lat temu!!!). BTW tak naprawdę całkiem głośno było o zespole tylko przy okazji premiery "TitE", potem wrzawa troszkę zelżała.

[statekx]

Jako ze lubie sobie czasem poeksperymentowac to wlasnie w takim jednym eksperymencie natrafilem na Loudness. Calkiem niedawno nawet. Udalo mi sie do tej pory przesluchac dwa albumy Thunder in the East i Lightning Strikes, ostatnio z wiekszym naciskiem na ten pierwszy. Na poczatku taki klasyczny rowny heavy metal w japonskim wykonaniu mnie nie porwal. Lecz nie oznacza to, ze sie zawiodlem, wrecz przeciwnie bo siegnalem po niedlugim czasie po nastepny album (LS). Ostatnio odswiezylem sobie TITE i doszedlem do wniosku, ze jest bardzo dobry. To nie tylko odpierdolony metal, tam jest kυrwa wiecej zaangazowania niz na wiekszosci albumow IM. Niektore kawalki az tryskaja od dopracowania i staran jakie w nie wlozono, a czegos takiego az milo sluchac. IM ze swoimi albumami odpierdolcami moze spierdalac (nie mowiac tu oczywiscie o calej tworczosci). Nie moge powiedziec w tej chwili za duzo, ciekaw jestem reszty ich roboty

[MaFFej]

Udalo mi sie do tej pory przesluchac dwa albumy Thunder in the East i Lightning Strikes, ostatnio z wiekszym naciskiem na ten pierwszy.

"TitE" uznawany jest oficjalnie za pierwszą próbę "podboju Ameryki". Album jest wyraźnie bardziej chwytliwy oraz bardziej "piosenkowy" - nieco mniej tu metalu a więcej hard rocka. Brzmi to troszkę jakby band heavy metalowy chciał zagrać hard rocka lub hard rockowy - heavy metal . Efekt ogólnie bardzo dobry i płytka udana. Ja tylko troszkę ubolewam, że grupa odcięła się od swoich speedowych korzeni na rzecz bardziej hard/heavy grania. A co do "Lightning Strikes" - płytka jest nieco zrąbana produkcyjnie (za lekko! ), brak tu troszeczkę iskry a momentami... hmm... posłuchajcie "Let it Go" to praktycznie pop-rockowy numer (choć - jakby nie patrzeć - całkiem niezły). Album niewątpliwie gorszy niż "TitE", ale z drugiej strony jak słucham takich numerów jak "Ashes in the Sky / Shadows of War", "1'000 Eyes" czy "Black Star Oblivion"... ehhh...

Nie moge powiedziec w tej chwili za duzo, ciekaw jestem reszty ich roboty

Polecam te najstarsze, najklasyczniejsze, najbardziej metalowe i najsurowsze albumy ze wskazaniem na "TLoDL" oraz "Disillusion". Zresztą spójrz tylko na mój Top3 .

Ciekawostką jest to, że każdy album Loudness jest praktycznie inny. Jak potem sięgniesz po płytkę z Yamadą czy któryś z ostatnich albumów na pewno się zdziwisz, że to ten sam zespół.

To nie tylko odpierdolony metal, tam jest kυrwa wiecej zaangazowania niz na wiekszosci albumow IM. Niektore kawalki az tryskaja od dopracowania i staran jakie w nie wlozono, a czegos takiego az milo sluchac.

Miło słyszeć. No i mocne słowa (co do IM).

[Nevermore]

Nie znam bo ogólnie nie interesuje mnie azjatyckie granie.Ale chętnie poznam jak mowicie ze dobre, który album najlepszy z tych heavy metalowych?

[MaFFej]

Jeśli interesuje Ciebie stuprocentowy heavy metal to poleciłbym jakiś album z pierwszych czterech (najbardziej heavy-speedowych) z naciskiem na "Disillusion" oraz "The Law of Devil's Land", a potem na "Devil Soldier". A jeden? Jak już to chyba wybrałbym z bólem serca "Disillusion" (płyta została wydana w dwóch wersjach językowcyh - angielskiej i japońskiej, pierwsza ma jeden numer więcej ).

-----------

Przed chwilą dowiedziałem się, że Steve Smyth aktualnie grający w Nevermore przyznał się (bodajże w ostatnim wydaniu "Guitar One") do tego, iż jest fanem Loudness. A to, że chłopaki z Death Angel wymieniają grupę wśród swoich głównych inspiracji to już wiadomo... To taka mała ciekawostka .

[Tuomasss]

Przyznam się od razu że wcześniej o Loudness nie słyszałem. Zapuściłem sobie jednak, za Twoją radą MaFFej, album Disillusion. No i urwało mi łeb przy samym dupsku! To jest świetne, aż mi głupio, że nie usłyszałem tego wcześniej.

[de7th]

W takim razie wypada, żebym posłuchał, pomimo mojego stosunku do japońskiego metalu...

[MaFFej]

Przyznam się od razu że wcześniej o Loudness nie słyszałem.

Hehe... ja troszkę ponad półtora roku temu też nie, więc się nie przejmuj tym zbytnio . Odpuszczam Tobie Twoje winy .

Zapuściłem sobie jednak, za Twoją radą MaFFej, album Disillusion. No i urwało mi łeb przy samym dupsku!

No ba! W takim razie zapuść sobie jeszcze "The Law of Devil's Land" i wtedy jak chłopaki Tobie poprawią to i dupsko nawet nie zostanie . "TLoDL" jest albumem stylistycznie utrzymanym w podobnych klimatach jak "Disillusion" (oraz równie udanym). A jeśli chesz poczuć moc nowocześnie za/nagranego heavy/thrash to "Spiritual Canoe" bardzo, bardzo polecam (to jak grupa podeszła tu do zagadnienia heavy przypomina mi krok Slayera z "GHUA")! Aha... miło słyszeć, że się podoba .

W takim razie wypada, żebym posłuchał, pomimo mojego stosunku do japońskiego metalu...

No koniecznie musisz nadrobić . Jeszcze jedno: z jakimi japońskimi grupami się zetknąłeś?

[de7th]

No koniecznie musisz nadrobić . Jeszcze jedno: z jakimi japońskimi grupami się zetknąłeś?

Spotkałem się z jakimś nurtem "j-rock" i zespołem X-Japan. Polecał mi to taki znajomy goth... Pedalstwo jakich mało , cały ten Visual Kei należałoby bezwzględnie zaorać

Ale z tego, co piszesz, Loudness nie ma z tym nic wspólnego, więc czas przesłuchać

[MaFFej]

Spotkałem się z jakimś nurtem "j-rock" i zespołem X-Japan. (...) Pedalstwo jakich mało , cały ten Visual Kei należałoby bezwzględnie zaorać

Ha! Tak myślałem, że słyszałeś jakiś shit z pod znaku VK lub j-rocka. Ja osobiście też nieznoszę takiego typowego japońskiego rocka, nie ważne czy starego/"klasycznego" jak X-Japan czy nowszego/nowo-rockowo-metalowego w stylu tych całych przeklętych Dir en Grey'ów, Gacktów czy innych Bloodów.

Ale z tego, co piszesz, Loudness nie ma z tym nic wspólnego...

Ogólnie to nie. Jedynie w latach 1986-88 mieli dosyć mocno ciotowaty (choć nie visual key'owy) image - o tym już wspominałem (troszkę chwilami wyglądali wtedy jak mix Aerosmith z G'n'R + momentami zbytnio kolorowe ciuszki :? ). Sama muzyka (na szczęście ) na tym nie ucierpiała i nie ma kompletnie nic wspólnego z j-rockiem czy też visualem.

PS. Ja bym jeszcze ewentualnie z bólem mógł przeboleć image co poniketórych v-key'owych zespolików jeśli chociaż muzyka przez nie prezentowana byłaby na dobrym poziomie...

EDITED

[Dżemik]

A ja bym ladnie poprosil o jakas mp3, cobym mogl sie przekonac o fenomenie Loudness. ;o

[MaFFej]

W takim razie dla ciekawskich dam parę linków do interesujących miejsc w sieci gdzie można nie tyle "downloadnąć" co przesłuchać kilka numerów Loudness. Jest tylko jeden mały minus... nigdzie tam nie ma najbardziej reprezentatywnych i najlepszych numerów grupy, każdy z nich ma jakieś małe "ale" (dla przeciętnego słuchacza, takiego maniaka jak ja to nie dotyczy aż tak bardzo ). W takim razie są o wiele większe szanse, że po ich przesłuchaniu prędzej się zniechęcicie do zespołu niż nim zaciekawicie . Ale co tam... Na początek dam jednego linka, w razie jakiegoś większego zaciekawienia dorzucę kolejne.

------------------

• http://myspace.com/loudnessfortheusa •

ten myspace pełnił poniekąd funkcę "petycji", która miała na celu sprowadzić Loudness ponownie do USA. W tym momencie jest to już kompletnie nieaktualnie gdyż zespół jest... w trasie po Stanach (powrócili do USA po 18 latach nieobecności w tym kraju). Na tej stronce możecie przesłuchać 4 numery pochodzące z dwóch chyba najbardziej populanych w Stanach albumów bandu (obok "Hurricane Eyes" i dwóch płytek z Vescerą): z "Thunder in the East" [1985] oraz z "Lightning Strikes / Shadows of War" [1986]. Te utwory to:
Crazy Night [TitE]
Dark Desire [LS/SoW]
The Lines are Down [TitE]
Face to Face [LS/SoW]
O ile numery z "TitE" choć bardziej hard/heavy niż heavy/speed są jeszcze całkiem reprezantywne ("Crazy Night" jest chyba najbardziej rozpoznawalnym numerem grupy) to kawałki z "LS/SoW" mogą powodować już różne reakcje (to też bardziej hard'n'heavy - jak na "TitE" - niż czysty metal). Utwory te są napewno dobrze znane statekx'owi .

Wock and Woll Cwazy Night!

[aXe Rose]

Nie słyszałem nigdy.. muszę obczaić.