R.Topor

[-Rene-]

Nie znalazłam żadnego topicu o tymże Panu,więc założyłam nowy,a co ; ).Znacie,czytaliście coś Topora? Jeśli nie to mogę śmiało polecić : ).Poniżej wklejam 2 opowiadania Topora,ot,na zachętę ; ) :

Chrystus zdecydowanym krokiem wstąpił na wody jeziora Genezaret. Apostołowie, wciąż jeszcze z niedowierzaniem, obserwowali stopy Pana. Jezus szedł po wodzie! Nie zanurzał się ani na milimetr! Z oczyma wzniesionymi ku niebu, zdawał się nie pamiętać, gdzie się znajduje.
Krzyk wyrwał się z piersi Apostołów. Za późno. Jezus nie zauważył skórki od banana. W czasie krótszym, niż to sobie można wyobrazić, poślizgnął się i roztrzaskał czaszkę o grzbiet fali.

Stary pan Scrouge nie mógł zasnąć. Męczyły go najróżniejsze dziwne myśli, do których nie był przyzwyczajony. Zupełnie jakby worek z myślami, nie tknięty przez siedemdziesiąt sześć lat, nagle pękł. Stary pan Scrouge przewracał się w łóżku z boku na bok. Wraz z tymi poruszeniami przed otwartymi oczyma zmieniały się obrazy. Jedna po drugiej defilowały postaci, które w życiu spotkał, a z którymi nie udało mu się zaprzyjaźnić. Znów oglądał twarze kobiet, które pozostały obce, bo bał się zakłócić swój wygodnicki tryb życia. Przypomniał sobie żebraka, któremu odmówił kawałka chleba, i zagubionego na środku ulicy ślepca; udał wtedy, że go nie widzi. Stłumił łkanie. Nagle poczuł straszliwy chłód. Zadrżał. Owinął się kocami cały, łącznie z głową, żeby się ogrzać własnym ciepłem. O północy dobiegło go dwanaście uderzeń zegara, przytłumionych grubą warstwą wełny. Potem zdawało mu się, że słyszy jakieś krzyki. Jednym ruchem z całej siły odrzucił koce. Słuchał. Nie mylił się. Słabnący głos krzyknął jeszcze kilka razy:
- Ratunku!
Pan Scrouge mieszkał przy Nabrzeżu Grands-Augustins. Głos należał zapewne do jakiegoś nieszczęśliwca, który wpadł do Sekwany. Nie bacząc na chłód, wstrząsający zasuszonym ciałem, szybko narzucił szlafrok, wsunął kapcie i wybiegł na dwór. Przeszedł ulicę, wychylił się przez balustradę i wpatrzył w czarną toń. Jakiś człowiek poruszał się niezdarnie, jakby uwięziony w kleistej mazi.
- Jestem stary - pomyślał pan Scrouge - cóż mi jeszcze w życiu pozostało? Jeżeli teraz uratuję tonącego człowieka, osiągnę więcej satysfakcji niż przez całe lata nędznej egzystencji. Odważnie przekroczył balustradę i dał nurka.
Od razu poszedł na dno, bo miał serce z kamienia.

Jeśli ktoś chce więcej,pisać na pm albo w temacie,coś tam jeszcze znajde dla spragnionych dzieł Topora,oczu : )

[Vomitor]

Toż zasadniczo już na wstępie stwierdzić ja muszę, czy też wytłumaczyć się raczej z ewentualności zaistnienia, jaką była niemożność zauważenia przez oczy me tematu wdzięcznego tak wielce.

Jeśli zaś wspomnieć o humorze w opowiadaniach zawartym.. cóż przyznać ja muszę, że odrobinę zaledwie muska on moje wysublimowane kubeczki smaku dobrego jeśli o poziom zawartego w tychże chodzi, jednakowoż (albowiem tego słowa również aż do poczynienia czynności analno-fekalnej na tym forum używać jam postanowił) ze wszechmiar przed przejawami ignorancji się wstrzymując, chęć z twórczością pana zaznajomienia się ja wyrażę. Póki co humor swoiscie trywialnym się wręcz zdaje bo słowo właściwe ciężko mi tu znaleźć, zaś mianem topor-nego póki co określać owego bym nie chciał.

Pozdrawiam, jak dobrze, że na tym forum znaleźć osoby o tak rozległych i nieszablonowych zainteresowaniach można jeszcze.