Forum Rockmetalshop

... I chyba nagrodę Nike, ale tu mogę się mylić. Właśnie, też nie jestem na bieżąco i nie mogę się wypowiedzieć na temat twórczości Kuczoka. Czas to zmienić...

nie mylisz sie Kamael

A odnosnie "kodu.." - takie poprostu sa moje odczucia bo generalnie nie lubie ksiazek z zakresu sensacji czy fantastyki, bez przeslania i glebszych wartosci..jak dla mnie zbyt odrealnione...ale co kto lubi..

Dzeyla - dokładnie, co kto lubi
A wracając do książek... Ostatnio przeczytałam "Sto lat samotności" Marqueza i mam bardzo pozytywne odczucia co do niej. Ciekawa koncepcja, autor zmusza czytelnika do myślenia; no i zakończenie... Polecam. Obecnie czytam "Inne pieśni" Dukaja i jestem zachwycona (dzięki Kamael ;] )

Miriam napisał(a):Dzeyla - dokładnie, co kto lubi
A wracając do książek... Ostatnio przeczytałam "Sto lat samotności" Marqueza i mam bardzo pozytywne odczucia co do niej. Ciekawa koncepcja, autor zmusza czytelnika do myślenia; no i zakończenie... Polecam. Obecnie czytam "Inne pieśni" Dukaja i jestem zachwycona (dzięki Kamael ;] )

Zawsze do usług ;]. Za "Sto lat samotności" ja się chyba właśnie zabiorę, leży na półce, a skoro Tobie się podobała...

"Sto lat samotności" - zaiste, świetna książka. Naprawdę warto przeczytać BTW: dzisiaj skończyłam czytać "Inne Pieśni". Wrażenia? Jak najbardziej pozytywne. Przyznam, że tą książkę Dukaja o wiele lepiej mi się czytało od "Czarnych Oceanów". W "Innych Pieśniach" autor stworzył fascynujący świat, piękny i przerażający zarazem. Świetnie też "rozpracował" ludzką psychikę. Jeśli chodzi o samą książkę: od początku do samego końca trzyma w napięciu. Pełna zwrotów akcji; Dukaj potrafi zaskakiwać. No i zakończenie... Zastanawiam się tylko, czy pan Berbelek popełnił samobójstwo?

Piękna to książka, chciałbym przeczytać kiedyś kontynuację. Mnie po prostu wgniotła w ziemię i nie mogłem się oderwać. Cudo.

wracając do "Kodu Leonarda Da Vinci" - bardzo ciekawa, jednak odnoszę wrazenie, ze jest bardzo anty-klerykalna, wiele faktów uległo przeistoczeniu, a język książki jest taki, że mozna rzeczywiście uwieżyć w niektóre zmiany faktów przez autora...

niedawno skończyłem Szekspirowego "Makbeta" - nuda a teraz katuję jakieś przygody pewnego wikinge, oparte na faktach. książka wydana w 1969 roczku, więc język książki jest śmieszny tytuł to "Rudy Orm".

Tak, "Kod" trąci antyklerykalizmem, dlatego czytałam książkę przez palce. Natomiast Makbet jest naprawdę dobrym dramatem, nie wiem co od niego chcesz ;P Podobnie jak poskromienie złośnicy :) Teraz mam w planie zabrać się za resztę dramatów Szekspira, ale to po maturze może... -_-;

Pisząc wcześniej o ulubionych pozycjach zapomniałam wspomnieć o książce, do której od czasów podstawówkowej fascynacji sięgam po dziś dzień kiedy mam wisielczy nastrój, a na myśli mam "Anię z Zielonego Wzgórza" Lucy Maud Montgomery. Ma w sobie coś magicznego i optymistycznego, pełnego nadziei, co pociąga mnie niezmiennie od lat ;)

Tak, "Kod..." jest troszkę antyklerykalny. O ile pamiętam na początku autor zaznaczył, że prawdziwe są opisy obiektów architektonicznych, Zakonu Syjonu, a reszta to fikcja, więc ja całą powieść czytałem po prostu jako ciekawą opowieść fikcyjną, z dobrze zawiązaną akcją, ciekawie zbudowaną fabułą.

Arion napisał(a):"Anię z Zielonego Wzgórza" Lucy Maud Montgomery.

A ja ostatnio czytam powiesci skandynawskie. Najbardziej podoba mi sie "Jubel" Larsa Saabye Christensena. Ta ksiazka zdecydowanie "cos" w sobie ma, a opowiada o utalentowanym pianiscie, ktoremu jednak nie udalo zrobic sie kariery. Polecam!
W zupelnie odmiennym klimacie jest "Wieza sokolow" Erika Fosnesa Hansena. W notce napisano, ze jest to mroczny obraz dojrzewania w realiach epoki wypraw krzyzowych i nie sposob sie z tym nie zgodzic.

Arion napisał(a):Tak, "Kod" trąci antyklerykalizmem, dlatego czytałam książkę przez palce. Natomiast Makbet jest naprawdę dobrym dramatem, nie wiem co od niego chcesz ;P

hm nie no ogolnie, to zasługuje na szacunek - wszystkie dzieła Szekspira (przepraszam, ale wolę napisać po polsku niż robic błąd w oryginalnej pisowni ) są genialne, ale w zasadzie niezbyt lubię cokolwiek innego poza epiką stąd moja niechęc do jakiegokolwiek innego utworu, w stylu innnym niż epika

Kamael napisał(a):Tak, "Kod..." jest troszkę antyklerykalny. O ile pamiętam na początku autor zaznaczył, że prawdziwe są opisy obiektów architektonicznych, Zakonu Syjonu, a reszta to fikcja, więc ja całą powieść czytałem po prostu jako ciekawą opowieść fikcyjną, z dobrze zawiązaną akcją, ciekawie zbudowaną fabułą.

Bo tak powinno się tą powieść czytać.

Co nie znaczy, że książka nie zawiera wiele prawdy.
Nie chodzi tu o buntowanie się czy inne temu podobne bzdety, ale zastanowienie się nad wieloma sprawami.

Książka zmusza do myślenia, refleksji - dzięki niej wiele osób zaczeło czytać, dociekać wielu rzeczy.
I to było jej głowne zadanie.

Nie da się ukryć. "Kod..." trąci antyklerykanizmem. Zgodzę się z tym, iż książka zmusza do myślenia, refleksji, jednak czy zawiera wiele prawdy? Tutaj bym się zastanowiła. Owszem, autor wyjaśnia pewne sprawy (np.znaczenie pentagramu), aczkolwiek reszta, to moim zdaniem, naciąganie faktów i wybujała fantazja autora. Dlatego nie traktuję tej książki w kategoriach literatury historycznej lecz jako dobrą, wciagającą powieść sensacyjną.

Wybujała fantazja - jak najbardziej. Szczególnie z 666 częściami, z których niby jest zbudowana piramida stojąca przed Luwrem.

Andrew Miller - Przemyślny Ból

Niezłe i brutalne, podoba mi się. No i osadzone w ciekawym półświatku.